"Annemieke voerde een gesprek met mij nadat ik een miskraam had meegemaakt. Ze nam uitgebreid de tijd om echt naar mijn verhaal te luisteren. Er was ruimte en aandacht om mijn hart te luchten. Ze kon daarbij ook praktische tips geven bij de verwerking van het verlies. De oprechte aandacht en bemoediging die Annemieke gaf hebben mij erg goed gedaan. Dit gesprek heeft mij geholpen om een stapje verder te komen in mijn verwerkingsproces."
Marieke
"Na het overlijden van mijn zoontje vroegen veel mensen aan mij: " Heb je al hulp?" Het moeilijke daaraan vond ik dat ik niet zou weten wat voor hulp dan. Een psycholoog, psychiater, rouwtherapeut? en wat moeten ze dan met mij? Ik heb geen duidelijke hulpvraag. Ik was alleen maar boos, verdrietig, angstig, soms juist gevoelloos. Annemieke was in staat om mij aan de hand mee te nemen in mijn rouwproces. Zij neemt de leiding, dat hoefde ik niet te doen. En dat is zo enorm fijn. Zij weet de juiste vragen te stellen en het gesprek aan te gaan. Geen moeilijke vragen, mijn hoofd zat al vol genoeg met vragen. Niet zweverig of belerend, maar gewoon zoals je bent en hoe je je voelt."
Eva
"Toen het leven even stilstond was Annemieke er. Ze luisterde naar mijn verhaal, zonder oordeel. Alles mocht er zijn bij haar. En tegelijk gaf ze ook uitleg over wat ik kon verwachten in mijn rouw. Dit gaf mij grip, maar zorgde er ook voor dat ik het verdriet er kon laten zijn. Ik heb Annemieke ervaren als een hele betrokken en liefdevolle vrouw, waar ik terecht kon met mijn verhaal en mijn verdriet. Net zolang totdat er voor mij weer een beetje zon door de donkere wolken kwam."
Maryam
"Aandacht voor de -op het eerste oog nutteloze- details. Wij hebben een aantal jaar als vrijwilliger/zendingswerker in het buitenland gezeten. Opstarten als gezin in een vreemd land is niet makkelijk. Annemieke was de eerste die ons een pakket opstuurde met allerlei Nederlandse lekkernijen. Je voelt je dan echt gewaardeerd! Een ander voorbeeld van zo'n detail: na onze abrupte terugkeer naar Nederland hebben we ons bestaan weer moeten opbouwen en het trauma van de terugkeer ging ons niet in de koude kleren zitten en had een grote impact ook op onze naasten. Annemieke was de eerste – en na 10 jaar nog steeds de enige – die ons naar foto’s vroeg. Juist zo een vraag geeft waardigheid en erkenning naar onze tijd in het buitenland. Het is niet een stukje geschiedenis waar nooit meer over gepraat mag worden omdat het traumatisch was, het is een stuk van ons wezen. De erkenning van Annemieke in dit detail maakt een groot verschil."
Theo
"Als we het hebben over rouw en verlies denken we al gauw aan overlijden van geliefden. In mijn geval is het een rouwproces van accepteren dat mijn gezin niet is wat ik had gehoopt dat het zou zijn door autisme in ons gezin. Ideaalbeelden bijstellen en verdriet hebben om dingen die niet kunnen zijn. Annemieke heeft met mij opgelopen in dit proces. Ze weet welke vragen ze moet stellen om tot de soms pijnlijke bodem te komen van dat het is wat het is. Ze leefde met me mee en kon goed invoelen wat ik voelde. Langzaam aan krijgen dingen een plek om te zijn en dat werkt helend."
Marieke
"Vaak denk je dat rouw begint als iemand overleden is, maar voor mij begon het rouwproces al toen ik hoorde dat mijn vader ernstig ziek was. Annemieke kwam langszij en bood een luisterend oor. Ook gaf ze praktische tips hoe we naar het afscheid konden toeleven. In alle verdriet en verwarring is het fijn als er iemand is voor wie geen opmerking te gek is, die geen stempel op je drukt, en je helpt om te ontdekken hoe je ruimte kan geven aan het gemis."
Miranda
"In mei 2020 is onze zoon geboren. Stilgeboren. Na zijn geboorte ontstonden er twee sporen, dankbaarheid en trots en aan de andere kant het gemis en verdriet dat we hem niet mochten leren kennen. Het is lastig om deze emoties uit te leggen aan een ander. Annemieke begrijpt het en leert je dat alle emoties door elkaar en met elkaar er mogen zijn. Zij heeft me leren omgaan met de golven van verdriet."
Alice